پارسایی را دیدم بر کنار دریا که زخم پلنگ داشت وبه هیچ دارو به نمی شد مدتها در آن رنجور بود وشکر خدای عزوجل علی الدوام گفتی . پرسیدندش که شکر چه می گویی ؟

گفت : شکر آن که به مصیبتی گرفتارم نه به معصیتی . 

گر مرا زار بکشتن دهد آن یار عزیز 

تا بگویی که در آن دم غم جانم باشد 

 گویم از بنده ی مسکین چه گنه صادر شد 

که دل آزرده شد ازمن غم آنم باشد 

نظرات شما عزیزان:

صنم

ساعت15:46---3 مرداد 1393

[وب سایت] - [ایمیل]

این شعر بسیار عالی بود.به به

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: